บทที่ 17 17

“หึ ปากเก่งแล้วเหรอ แบบนี้คงหายแล้วใช่ไหม?”เตชินท์พูดออกไปด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์แค่เห็นเธออยู่ตรงหน้าก็ทำให้เขามีความต้องการแล้ว หญิงสาวรีบส่ายหน้าไปมาทันที

“ไม่ค่ะ ยังเอ่อยังไม่หาย”จากที่ตีฝีปากกับเขากลายเป็นว่าคนตัวเล็กไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกเพราะกลัวว่าผู้ชายคนนี้จะทำอย่างที่พูด เตชินท์ไม่ยอมให้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ